Өðõèéí ýìíýëãүүäýä òàðààñàí “Äå ïðîâåðî” òàðèàã àðâààä æèëèéí өìíө Áåëãèéí íýãýí ýìèéí үéëäâýðò áүòýýæ òóðøèëòàíä îðóóëàõàä ýìýãòýé õүíä ñàõàë óðãàõ, äóó íü áүäүүðýõ ãýõ ìýò ãàðìîíû өөð÷ëөëò èëýðñýí ó÷ðààñ “çөâõөí ìàë àìüòàíä õýðýãëýíý” ãýñýí ñàíàìæòàéãààð өâðîïò ãàðãàæýý. Ãýòýë Áåëãèéí þì óó ÄÝÌÁ-ûí çүãýýñ áàãà çýðýã óðàìøóóëàë àâñàí þì áàéãàà áèç, 1996-1997 îíä ìàíàé óëñòөð÷èä, ÝÌß-íûõàí íөãөө “ñàõàë óðãóóëäàã” òàðèàã 10 ñàÿ äîëëàðààð îðóóëæ èðñýí íü îäîîã õүðòýë àðàâ ãàðàí æèë õýðýãëýýä äóóñààãүé áàéíà. Àíõ “Äå ïðîâåðî”-ã õýðýãëýæ ýõýëñíèé äàðàà ýìýãòýé÷үүäýä ãàðìîíû өөð÷ëөëò îðæ ñàõàë óðãàõààñ ýõëýýä öóñ àëäàõ, óëìààð àìèà àëäàõ òîõèîëäîë ãàðñàí ÷ ÝÌß-íûõàí åð àæèðñàíãүé. Õàðèí äîòîîä øүүðëèéí áóë÷èðõàéí áóþó íàðèéí ìýðãýæëèéí ýì÷ үçëýã õèéæ áàéæ çөâøөөðөãäñөí ýìíýëãèéí íөõöөëä òàðüæ áîëíî. Өðõèéí ýìíýëãýýð ãàðãàæ áîëîõãүé ãýäýã çààâàð÷èëãàà өãñíөөð àæëàà õÿçãààðëàæýý. Ìàíàéõàí øèã îëîí óäàà үð õөíäүүëäýã, үүíýýñýý áîëæ өíäãөâ÷, ñàâíû үðýâñýëä èõ өðòäөã, áýëãèéí çàìûí õàëäâàðò өâ÷èí èõòýé ãàçàðò “Äå ïðîâåðî”-ã õýðýãëýñíýýð öóñ àëäàõ ãýõ ìýò õүíäðýëүүä ãàðäàã ó÷ðààñ ÿäàõäàà äàðàà õүíäðýë ãàðâàë ýì÷èëãýý õèé÷èõ ÷àäâàðòàé ýìíýëýãò ýíý òàðèàã õèéëãýõ ¸ñòîé ãýíý. Ãýâ÷ ìàíàéõ øèã õóóëü ãýæ ãóóëü áîëñîí ãàçàðò ýíý æóðàì íü ÿàæ ìөðäөãäөõ âý äýý. Өðõèéí ýìíýëãүүääýý äàõèàä àðâàí æèë ýëáýã õүðýëöýõ “ìàëûí” òàðèà øàõ÷èõààä õýýâíýãõýí äýýãүүð õàðààä ñóóæ áàéãàà òөñөë çàâøèã÷ íàðòàé õýí ÷ ÿë òîîöîõãүé íü òîäîðõîé.
I want to